Tibetan Sichuan

Kangding

 

Weer eens de bus in. Ik was op tijd dus moest nog even wachten. Rond 07.00 uur vertrokken we. Ik zat naast een wat oudere vrouw. Ze kon 40 zijn maar ook 50. Dit is bij aziaten moeilijk te zien.
Deze vrouw was in ieder geval budhistisch. Ze had een 'ketting' waar ze mee aan het bidden was, wordt ook wel een mala genoemd.Hopelijk bidde ze op een goede en voorspoedige reis.

Nieuwsgierig
Al snel ging het niet zo voorspoedig. Het plasticzakje dat de vrouw had gekregen werd als spuugbakje gebruikt. Arme vrouw...
Halverwege stopte we in the middle of nowhere waar iedereen een hapje kon gaan eten. Ja hoor voor de zoveelste keer werd ik aangesproken door een van me busgenoten. Dit keer door een man, die hier met z'n dochter en vriendin van de dochter onderweg was. Ook onderweg richting Kangding.

Het zijn vaak de wat jongere meisjes die nieuwsgierig zijn, engels kunnen en op me afstappen en ook deze man begon net als alle andere meisjes, vragen op me af te vuren: Waar kom je vandaan? Waar ga je naartoe? En wat vindt je van China en hoe lang blijf je? Ik vond het wel knap dat de man engels kon spreken. Vaak zijn het de wat oudere mensen die hier problemen mee hebben. Terwijl ik met deze man aan het praten was, sprak een andere man mij ook aan. Waarschijnlijk dacht hij dat ik chinees kon omdat hij mij met de andere man zag praten. Ik moest de man teleurstellen. Tijdens de lunch nog even een heerlijke gebarbecueerde maiskolf gehaald. De engelssprekende man vroeg nog of ik een flesje water wilde, hij ging voor zijn dochter halen, maar dat hoefde niet. Ik had genoeg water bij me.

Geen luxe maar wel gezellig

Hostel Kangding

Rond 15.00 uur kwamen we aan in Kangding. Ik had alleen een probleem. Het enige hostel in Kangding, daar had ik geen adres van. Doordat de hele avond de computers bezet waren, had ik dit niet kunnen opzoeken. Kangding had een lange straat, maar helaas het was groter dan gedacht met ook veel zijstraatjes. Ik kwam een klein internetcafe tegen waar ze een beetje engels konden. Na veel heen en weer gediscusieer, wist ze eindelijk welk 'hotel' ik bedoelde. Ze wilde me er wel even naartoe brengen. Zo lief! Daar aangekomen bleek het niet 1 van de modernste hostels te zijn, maar het was erg leuk ingericht in tibetaanse stijl. Zelfs het bed! Dat de douche boven het toilet hing, was wat minder, maar te overzien.

Nadat ik Kangding verkend had, kwam ik een tibetaans restaurant tegen. Eerst even wat drinken besteld. Bleek dat er geen eten geserveerd werd. Beetje jammer....
Dan maar een ander lokaal restaurant vinden en daarna terug naar het hostel.
Damm ik had het toch aardig goed onthouden? Bij de groene kegel links, bij de bank rechtdoor en bij de apotheek, het steegje inlopen. Alleen kon ik de apotheek niet vinden. Waarom zijn die winkeltjes dan ook altijd zo klein? Na een kwartier gelukkig gevonden.
De volgende dag wilde ik naar Tagong, dus gelijk even gevraagd: "Wil je naar Tagong? Wij gaan morgen met een minivan!!". Dat komt goed uit. Ik was al wezen proberen bij het busstation maar helaas was ik al te laat. Het was al dicht. Dus morgen naar Tagong Grasslands. De volgende bestemming...

Mountain on the road

Ik voelde ik me niet echt fit, misschien kwam dat wel door dat gedraai vannacht of toch misschien het hoogteverschil? Ook al was het maar 2000 meter, dacht ik.

Spullen gepakt, uitgecheckt en op naar het busstation. Ik kon kiezen tussen een taxi of lopend. Ik koos om te lopen. Het was nu nog lekker cool en een halfuurtje lopen is goed te doen.
Aangekomen bij het busstation zat ik helaas helemaal achterin met de rest van de westerlingen. Het leek wel een rassenscheiding: gooi de blanken maar achterin!
Ik zat in het midden waardoor ik wel lekker me benen kon strekken. 5 minuten voor tijd vertrokken we. Dat zou betekenen dat we rond 14.00 a 15.00 uur in Chengdu zouden zijn, dacht ik....

Het ging allemaal voorspoedig totdat.....we stopte en de motor werd uitgezet. Een gigantische rij met bussen, vrachtwagens en auto's was gestopt. Wat bleek een roadblock.
Een halve berg was op de weg terechtgekomen en dat moest allemaal weggehaald worden met bulldozers.

Uiteindelijk hadden we 3 tot 4 uur vertraging en was ik pas rond 20.00 a 20.30 uur in het hostel.
Dus het was douchen, eten en dan naar bed. Voor een volgende busrit naar Kangding, hoop ik dat deze wat beter verloopt.

Clear Blue

05.30 uur ging de wekker. Veel te vroeg. 'S-nachts was het de hele tijd onrustig in de kamer en het matras dat eigenlijk geen matras was, eerder een deken boven op een houtenplank, helpte ook niet mee.

Samen
Toch maar eruit, want ik had maar 1 dag de tijd om het National Park te gaan bekijken en hoe vroeger hoe beter. Het zou een warme dag worden vandaag.
Het bleek dat 2 kamergenoten ook naar het park gingen. We besloten samen te gaan, net zo gezellig. Een van de meisjes besloot, aangekomen bij het park toch niet mee naar binnen te gaan en uit te zieken. Ze had al en paar dagen last van diarree. Uiteindelijk hadden we een buspas en kaartje gekocht en waren we 300 yuan (30 euro) lichter. Het zou het waard zijn, dus vooruit maar. We wilden eerst naar een monastery maar we werden al gauw de bussen ingeduwd en werden naar het eind van het park gebracht. We begonnen bovenaan zodat we langszaam naar beneden konden lopen. Je merkte een groot temperatuurverschil met beneden.

We hebben het pad gevolgd naar verschillende meren. Zo blauw en helder dat je soms wel 5 meter diep kon kijken. Ook waren er een aantal watervallen die erg mooi waren om te zien. We hadden onderhand al 15 km gelopen en het begon aardig warm te worden. Het was onderhand 15.00 uur en 17.00 uur zou het park gaan sluiten. We hebben de bus terug gepakt. Het eerste wat ik toen heb gedaan, is een heerlijke koude douche genomen. Heerlijk! En dan genieten van me noodelbakje en dan morgen weer om 05.30 uur eruit om de bus te halen, weer richting chengdu. 

Keep on driving

Uitzicht hostel, Jiuzhagou National Park

Wat een dag! Zit nu te genieten van de avond in Jiuzhagou. Ideale temperatuur met een windje. Het begon in Chengdu...

Onrustig geslapen. Elke keer schrok ik wakker van mensen die binnenkwamen (slaap op een dormitory met 5 andere mensen), of schoot ik wakker doordat ik dacht dat ik door me wekker heen sliep.
Uiteindelijk ging om 05.30 uur de wekker. Half slaperig ging ik naar beneden. Uitchecken, even kijken of ik alles bij me had en dan naar het busstation (om de hoek). De bus had gelukkig airco. Blij!
Ik had van tevoren nog wel een pilletje tegen autoziekte genomen. In de Lonely Planet werd al gewaarschuwd voor de weg. Na 3 uur waren we eindelijk de omgeving van Chengdu uit, met al de steden die er omheen lagen, zagen we eindelijk bergen. Het leek wel een beetje op Nepal vs Emei Shan.

Wat betreft het rijgedrag van de chauffeur. Daar had ik afentoe nog wel me twijfels over. Hij reed dan ook vaak langs de rand en dan zag je een klif van grote diepte, maar het ging allemaal goed.
Ondertussen ging het in de bus goed. Behalve met 1 meisje. Ze moest alleen maar overgeven. Ze was misschien net 10 of 12 jaar oud. Arm kind.

Halverwege werd er nog gestopt. Een toilet was nergens te bekennen. Misschien even aan de buschauffeur vragen, maar die kon het woord 'toilet' niet en dat ga ik toch echt niet uitbeelden! Op een gegeven moment zag ik een aantal vrouwen een straatje inlopen. Dit bleek een wat verlaten hotel te zijn waar je voor 0,5 yuan (5 cent) naar het toilet kon. Ook weer opgelost!

Ron een uur of zes kwamen we eindelijk aan. Bijna 10 uur in de bus door wegwerkzaamheden, andere bussen die pech hadden enz., maar we hebben het gehaald en nu lekker vroeg naar bed.

Ming en Qing: wie waren dat ook al weer?

Ondanks dat ik pas rond half 3 in me bed lag, was ik 07.45 uur al weer wakker. Met koppijn weliswaar!
Adriane had gevraagd of ik rond een uur of 11, samen met haar en nog een paar andere mensen naar de Tex Mex wilde gaan. Ik wilde eigenlijk vandaag nog wel wat doen! Je bent niet altijd in China en mexicaans in de morgen? Ik weet het niet.....

Huanlong Xi

Huanglong Xi

Na het ontbijt (muesli met vruchten en yoghurt) ging ik kaartjes halen voor Jiuzhaigou National Park. Ik wilde in eerste instantie vandaag gaan, maar in verband met het drukke seizoen, was dat niet mogelijk.
Dus werd het vandaag Huanlong Xi. Een klein dorpje uit de oudheid met een prachtige locatie. Het lag een uurtje van Chengdu af. Even weg uit de drukke stad. Het was een leuk dorpje. Hier kon je duidelijk aanzien dat het ook echt oud was. Het was wel toeristisch maar niet druk. Het dorpje liep langs een riviertje dat bijna leegstond. Voor de kinderen een ideale plek om met water te spelen en aangemoedigd door de ouders was ik afentoe ook het doelwit .
Het dorpje was erg groot en leidde uiteindelijk uit bij de oude wachttoren die over de grote rivier uitkeek.
Hier kon je mee op speedboot voor een thrill ride. Mij niet gezien. Soms haalde ze stunts uit, waarvan ik dacht:"Gaat dat wel goed?".

Proeven

De tijd ging snel en het was dan ook alweer 14.00 uur en nog steeds niks gegeten. Ik heb toen wat vlees op een stokje gehaald, een soort van shaslick maar dan anders: Sichuan Style, dus pittig maar erg lekker en ook wilde ik de beroemde black sesame cake wel even proberen. Hier stond het dorp bekend om. Het was erg lekker: een soort van lijmachtige zoete substantie waar sesamzaadjes op zaten. Lekker hoor!
Voordat ik de bus terugnam, moest ik toch nog even naar de wc. Helaas was er dit keer geen westers toilet. Op zich heb ik met een hurk toilet geen problemen. Dat er geen deur inzat, was toch wat minder.
Iedereen kon gezellig naar binnen gluren. Nou ja, die deur dacht ik er dan maar bij.

Busrit

Chengdu at night

Op naar de bus. Er kwam al een man naar me toe dat ik daar wel kon instappen. Ja, ja! Je weet het nooit met die gasten. Toch even rondvragen of het de goede bus was. Ja, hoor ik zat goed. Volgens mij vond ie me zo aardig dat hij gebaarde dat ik voorin mocht gaan zitten, waar de bijrijder meestal zit (bijrijder zorgt dat iedereen op de juiste plaats zit en als er iets aan de hand is, helpt hij). Oke, tegen voorin zitten, zeg ik geen nee. Eenmaal onderweg vroeg hij ook nog of ik ook een stukje wilde sturen, hij gebaarde naar het stuur. Ja, de groeten! Een volle bus? Ik gebaarde vriendelijk dat dat nou ook weer niet hoefde.
De rest van de busrit werd er geen woord/gebaar gewisseld, totdat.....midden op de snelweg stond een
grote groep mensen. Een ongeluk. Als dat gebeurt in China gaat iedereen altijd staan kijken. Gelukkig was de politie en ambulance er al bij. Het zag er niet goed uit...een halve helm lag op straat met een grote plas bloed ernaast. Het was gruwelijk om te zien.
Eenmaal terug in het hostel heb ik de nodige dingen gedaan maar ben vroeg me bed ingedoken. De bus naar Jiuzhagou National Park vertrok al om 06.30 uur.

Meet Chengdu

Uitzicht, vliegtuig naar Chengdu

Rond een uur of 10 stond ik op. Mooie tijd om te ontbijten. In me nieuwe hostel had ik de keuze uit een uitgebreid ontbijt maar koos voor de muesli met fruit. Na het ontbijt was het inpakken en onderweg naar het vliegveld. Tijdens de vlucht kreeg ik een broodje met flesje water. Al snel werd er omgeroepen dat we gingen landen. Het bleek dat we nog een tussenstop hadden.
Een landingsbaan tussen de rijstvelden in, genaamd Haoshan. Na een halfuurtje konden we weer het vliegtuig in en uiteindelijk door naar Chengdu. We kregen ook nog een soort snack. Walnoten met een honinglaagje en sesamzaad. Heerlijk! Dat was nog niet alles, We kregen ook nog een avondmaaltijd met rijst, groenten en dumplings met krab. Mjammie!

Top hostel!
Aangekomen op Chengdu Airport nam ik de bus richting het centrum van Chengdu. Naast me zat een chinees meisje. Ze was gids in deze regio. Uiteraard liet ze me alle plaatsen zien. waar ik zeker naar toe moest gaan. Zij stapte een halte eerder eruit en we wenste elkaar veel geluk toe.
Ik werd in het centrum afgedropt. Het was dus nog even zoeken maar omdat veel van de plaatsen in zowel het engels en het chinees in de Lonely Planet stonden, had ik me hostel redelijk snel gevonden.

Het hostel ligt op een ideale situatie bij het busstation. Ik wil Daniel McCrohan bedanken voor zijn tweet en supertip!
Schoon, mooi, alle faciliteiten en superlocatie.

Liften? Waarom niet?
Aangekomen op me kamer, maak ik kennis met Adriane. Een canadese die haar studie hier in China heeft afgerond en nu aan het reizen is door Azie. S'-avonds zijn we samen en met een amerikaan uit New York wat gaan drinken. Het was echter nog een aardig stuk lopen naar de bar. Waarom niet liften? Goedkoop en snel. We kregen het voor elkaar om een jongen met een scooter te laten stoppen na enige discussie (waarvan wij de helft niet verstonden en hij de helft niet verstond). Gaven we het op! Helaas,
dan maar een rickshaw. Werkt ook. Ik had 1 flesje bier genomen. Deze viel echter redelijk zwaar door het flesje een halve liter bier was, maar het was wel erg gezellig!

Rare chinezen

Civilized Park, Shanghai

Uitgeslapen tot 08.45 uur. Het moet niet gekker worden.
Bij de lokale supermarkt, een klein winkeltje wat verder in de straat, melk met rode vruchten gehaald. Ik weet niet wat het is, maar het smaakt lekker.
Nog even van hostel gewisseld verderop in de straat. Meer ruimte en goedkoper.

Toch even me e-mail checken. Dit lijkt moeilijker dan gedacht. Het aantal internetcafe's is erg schaars en in hostels vindt je uiterlijk 2 pc's. Ik vermoed dat dit aan banden is gelegd door de chinese overheid.
Zo ook de websites van Blogger, Facebook, Twitter en Youtube en de volgende zal waarschijnlijk wel google zijn. We zien het wel weer.

'S-middags liep ik door West Nanjing Rd en kwam ik langs Civilized Park. Een wat kleiner park naast People's Park. Bij binnenkomst is het een drukte van jewelste. Overal hingen briefjes met chinese teksten en afentoe een foto erbij.
Ik kwam 2 chinese meisjes tegen die engels spraken. Zij legde uit dat het een soort van relatiemarkt was. Ouders schreven teksten waarop stond wat zoonlief/dochter deed en had bereikt en zo kon er gezocht worden naar een juiste partner voor zoon of dochter.
Het was erg leuk om te zien dat sommige ouders zwaar in discussie gingen met elkaar.
De reden dat dit wordt gedaan is dat gezinnen in china maar 1 kinden mogen nemen. Doordat jongens meer 'waardevoller' zijn dan meisjes zijn er dan ook meer jongens dan meisjes.
Behalve deze 'relatiemarkt' had het park ook een hele mooie vijver die helemaal vol lag met lotusbloemen.

East Nanjing Road, Shan

'S-avonds had ik eindelijk de straat gevonden met alle lekkere eettentjes. Helaas, zo is het nou altijd!
'S-avonds liep ik terug en genoot van de laatste avond in Shanghai en de neon verlichting scheen als nooit tevoren.

Terug in het hostel genoot ik van een heerlijke koude douche. Afentoe kan je genieten van de kleinste dingen.
Terug op de kamer was me australische roommate aan het pakken. Hij zat al 2 maanden in Shanghai.
Hij was een jaar aan het reizen in Azie. Je weet nooit waar je kan belanden, was ook zijn motto.
Of toch wel? Anyway morgen vertrek ik in ieder geval naar Chengdu....

Om bang van te worden...

Fuxing Park, Shanghai

Ondertussen zit ik te genieten in Fuxing Park. Tegenover me is een vader bezig met tai chi en op de achtergrond is een saxofonist aan het spelen, maar dat later.

S'morgens ging de wekker om 08:00 uur maar was toch eerder wakker. Omkleden en dan onderweg. Ik kwam onderweg een noodleshop tegen waar ze een soort van brood met sesamzaad aan het bakken waren. Het had een aparte smaak maar smaakte en vulde erg goed. Een goed ontbijt om de dag mee te starten.

Het plan was om naar Suzhou te gaan vandaag. Eerst de metro naar het station. Voordat ik op de metro kon stappen moest ik echter nog een kaartje halen bij de automaten. Bij de automaat waar ik stond, stond ook 2 man beveiliging waarvan 1 met hond.
Bij zo'n hond denk je natuurlijk aan een grote herder. Maar nee, het was een kleine jachthond. Er kwamen dan ook steeds mensen langs, die de hond toch wel erg lief vonden. Niet echt de bedoeling volgens mij...

Voor mij stond een man met kinderen, die probeerde een fles open te maken.Kaboem...het leek wel een pistolschot. Er stond waarschijnlijk zoveel druk op het flesje dat deze zo'n geluid maakte dat het op een pistolschot leek.
De beveiliging naast ons keek de man vuil aan, maar wat kon hij eraan doen?

Op het treinstation bleek de eerste trein (die niet volzat) pas om 14.15 uur te gaan.
Dus dan maar terug de metro in, maar ditmaal naar de French Concession. Een franse buurt met franse en art deco architectuur. Erg mooi en als eindpunt Fuxingpark.
Een park dat is aangelegd door de fransen in 1909.
Een heel mooi park. Hier is waar de inwoners van Shanghai hun rust vinden. Danslessen, zanglessen maar ook slow motion tai chi. Dit ziet er erg vaag uit en heb ik een filmpje van gemaakt.

(En, nee het is niet vertraagd afgespeeld!)

Al snel was het half 1 en moest ik opschieten om de trein te halen. Ik wilde eigenlijk nog wel wat eten. Ik kwam een leuk restaurantje tegen. Ik wilde echter bij het gerecht rijst hebben en probeer dat maar eens uit te leggen. Niet dus...
Dan maar noodles met kip, soort van paddestoelen en groente. Het was heerlijk! Het was echter zo'n grote kom dat ik het niet op kon en inmiddels was het alweer half 2.

Ik zat al te denken "Dit ga ik niet redden" en het lukte ook niet om, om 14.15 uur de trein te halen naar Suzhou. Ik moest namelijk naar een nieuw station. Dit stond slecht aangegeven en binnen waren bepaalde dingen nog niet af. Overal lag nog bouwmateriaal en borden verwezen naar balies die er nog niet waren.

De rest van de middag heb ik rustig aan gedaan. Nog ff wat nodige dingetjes gekocht en wat fruit als avondeten. Zat nog steeds vol van de noedels.

Let the journey begin..

Here goes...
Vlak voordat ik vertrok vond ik een geel armbandje van Peter Pan's (iedereen die weleens naar australie is geweest, weet wat ik bedoel), geinig en toevallig...

Kiele Kiele
Nadat ik al me spullen had ingepakt gingen we onderweg naar Eindhoven. Alles zou goed komen toch? We kregen file na file. Ondertussen was ik lekker aan het stressen in de auto. Wat als ik me vlucht niet kan halen? Dan kan ik het wel vergeten want me aansluiting mis ik dan ook..
Uiteindelijk ging het allemaal net goed en kon ik me ouders uitzwaaien op Eindhoven Airport.

Stockholm Airport

Eenmaal op londen stansted aangekomen te zijn neem ik de bus naar London Heathrow. Twee uur later ben ik er dan. Je zou toch denken dat er rekening wordt gehouden dat mensen overnachten op het vliegveld, maar helaas. Kleine stoelen hard en totaal niet comfortabel zijn.
Later kwam ik erachter dat dit bij Stockholm Airport heel anders was. Dan maar op de grond, helaas was deze ook hard en een trui als matje werkte ook niet echt. Uiteindelijk was ik zo moe dat ik misschien nog wel 2 uurtjes heb geslapen. Ik was dan ook blij toen het 05.00 uur was. Tijd om in te checken en ontbijten!
Van londen tegen Stockholm vocht ik tegen de slaap. Ik wilde ook niet te veel slapen anders kon ik niet in het vliegtuig van helsinki naar shanghai (17:00-07:00).
Uiteindelijk viel ik toch wel een paar keer in slaap, de vlucht ging dus erg snel. Aangekomen op Stockholm Airport viel me op dat het hele interieur gelijk uit de ikea is gekomen! Echt waar!

Almost there...
Weer 2 uur wachten maar ik vermaakte me goed met me lonely planet.
Aangekomen op helsinki, was het door de paspoortcontle en konden gelijk weer het vliegtuig instappen naar Shanghai.
Ik kreeg echter een gigantische hoofdpijn. Uiteraard had ik paracetamol in me backpack zitten, die in het vrachtruim lag. Dus helaas....Tijdens de vlucht hadden we ook nog last van turbulentie en daar werd me maag niet al te blij van.

Eindelijk was het 07:30 en kwamen we aan op shanghai. Wat later dan gepland maar daar zijn we dan. Ik had helaas nog steeds barstende hoofdpijn. Van het vliegtuig naar het vliegveld moesten we door een tunnel heenlopen die serieus naar china rook. De geur van noodles en dumplings kwam me tegemoet. Tegen de tijd dat ik op het vliegveld kwam, rook ik het niet meer. Was het een soort van parfum ofzo? Bizar!! En ook me hoofdpijn was op miraculeuze wijze verdwenen.

Ik was weer blij terug te zijn. Het voelde toch weer een beetje als thuiskomen.Ik weet het niet, het voelde gewoon zo. De schoonmakers die een tapijt aan het schoonmaken waren, wat niet schooner kon zijn (toppunt van communisme, onzinnige baantjes), de heerlijke onbekende gerechten en het toeterende verkeer wat als orkest in je oren klinkt.

Zoef, Zoef....
Onderweg naar me hostel, ging ik met de Maglev trein. Een magnetische trein zoals je ze ook in bangkok ziet. Alleen gaat deze trein 300 kilometer per uur. Volgens mij zelfs de snelste trein ter wereld! Je bent zo in het centrum en je merkt er eigenlijk niks van. Daarna de metro. Sinds 2003 zijn er 10 nieuwe metrolijnen bijgekomen en dat allemaal voor de Shanghai Worldexpo. Bizar!
Bij de metro moest ik eigenlijk even een flesje weggooien, er stond echter een vrouw. Ik kon niet precies zien wat ze aan het doen was. Ieeeehhh....ze hield haar jonge kind boven de prullebak zodat die even zijn of haar behoefte kon doen. Ja, dan weet je het zeker...je bent in china.

Me hostel vinden ging erg makkelijk. Ik had een goede beschrijving gekregen. Ik kon helaas nog niet inchecken. Dus even omkleden want het was erg warm, rond de 30-35 graden en benauwd.

Bund
Eerst naar de Bund. Dit is 1 van de bekendste plekken van Shanghai. Aan de rivier heb je uitzicht over de hoge wolkenkrabbers. De een nog mooier dan de ander. Ik ben echter niet de enige. Toeristengroepen zijn niet aan te slepen. Lang blijf ik niet, want het is inmiddels rond een uur of 14:00 en het heetst op de dag. Ik besluit daarop nog even naar People's square (een groot plein) te gaan en dan even inchecken, douchen en genieten van de airco in me kamer. Het is een kleine kamer waar ik amper kan lopen en me backpack wegzetten is ook erg moeilijk maar tenminste is het er schoon. Een groot pluspunt.

The Bund, Shanghai

Ron een uur of 5 is het al wat afgekoeld en ga ik naar de Yuyuan Gardens en Bazaar. Helaas is het vooral erg toeristisch. Het is het oude stadsgedeelte met oude huizen zoals china ze vroeger kende. Helaas zien ze eruit alsof ze net gebouwd zijn. Uiteraard kun je hier de nodige souvernirs aanschaffen en ook wordt je vaak aangesproken met:"You want watch? Bag?
Door de massale toestroom van toeristen had ik het dan ook snel gezien vooral omdat het oude stadsgedeelte eruit zag alsof het net uit de grond gestampt is, maar ja dat weet je nooit bij de chinezen.

Daarna ben ik richting de Bund gelopen voor een aantal mooie foto's van de verlichte gebouwen. Ik was niet de enige blijkbaar. Ik vond het 's-middags al druk maar nu leek het wel een speciale bijeenkomst ofzo.
Door de massa van mensen werd niet alleen het voetpad gebruikt maar aan allebei de kanten werd een weghelft in beslag genomen door de massa mensen. Ik had nog nooit zoveel chinezen bij elkaar gezien. Op de bund was zeker een paar duizend man aanwezig. Zo was er ook nog politie. Uiteraard met de nodige indrukwekkende geweren. Na een aantal mooie foto's geschoten te hebben, ben ik terug naar het hostel gegaan en vroeg naar bed gegaan. Ik was nog moe van de reis..zzzzz....

"It's a dangerous business going out your door.....

you step onto the road, and if you don't keep your feet, there's no knowing where you might be swept off too." (Vertaling: Het is een gevaarlijke zaak om naar buiten te gaan, je stapt op de weg en weet niet wat er onderweg kan gebeuren).
Deze beroemde quote van J.R.R. Tolkien stond tijdens onze wereldreis centraal, maar ook tijdens mijn reis naar china. Backpackend door he zuidwesten van China, waar ik niet weet wat ik meega maken, wie ik ga ontmoeten en welke avonturen ik ga beleven, maar voordat het zover is, ben ik ondertussen hard bezig met alle voorbereidingen.

De vluchten, het eerste hostel, alle spullen die ik nodig heb zoals kleding maar ook ehbo kits, hoofdlampje en zakmes (altijd handig) en uiteraard het visum. Hier maakte ik me nog de meest zorgen over, aangezien we hier de vorige keer zoveel problemen mee hadden ondervonden (zie: deze blog), maar een paar uur in de rij staan met me vliegtickets was voldoende. Een lief klein chinees meisje helpte mij, die mij zelfs geen vragen stelde over het doel van me reis. Ik was verbaast en blij tegelijk!

Ondertussen is het alweer 4 juli. Nog maar 17 dagen....
- 21 juli vlieg ik van eindhoven naar londen stansted: 19:30 - 19:30
- naar heathrow met openbaar vervoer en overnachten op het vliegveld
- 22 juli vlieg ik van londen heathrow naar Stockholm: 07:35 - 11:05
- 22 juli van stockholm naar helsinki: 14:10 - 16-05
- 22 juli en dan vlieg ik van stockholm naar shanghai: 17:10 - 07:10
- 4 dagen in shanghai
- 26 juli vliegen van shanghai naar chengdu: 14:50 - 19:15

Dan ben ik dus 23 juli 's morgens vroeg op shanghai en dan gaat het avontuur beginnen, waar ik al een halfjaar naar uit kijk. 

En met een beetje geluk wordt dit een van me eerste bestemmingen, Jiuzhaigou National Park: