zondag 25 juli 2010

Rare chinezen

Civilized Park, Shanghai
Uitgeslapen tot 08.45 uur. Het moet niet gekker worden.
Bij de lokale supermarkt, een klein winkeltje wat verder in de straat, melk met rode vruchten gehaald. Ik weet niet wat het is, maar het smaakt lekker.
Nog even van hostel gewisseld verderop in de straat. Meer ruimte en goedkoper.

Toch even me e-mail checken. Dit lijkt moeilijker dan gedacht. Het aantal internetcafe's is erg schaars en in hostels vindt je uiterlijk 2 pc's. Ik vermoed dat dit aan banden is gelegd door de chinese overheid.
Zo ook de websites van Blogger, Facebook, Twitter en Youtube en de volgende zal waarschijnlijk wel google zijn. We zien het wel weer.

'S-middags liep ik door West Nanjing Rd en kwam ik langs Civilized Park. Een wat kleiner park naast People's Park. Bij binnenkomst is het een drukte van jewelste. Overal hingen briefjes met chinese teksten en afentoe een foto erbij.
Ik kwam 2 chinese meisjes tegen die engels spraken. Zij legde uit dat het een soort van relatiemarkt was. Ouders schreven teksten waarop stond wat zoonlief/dochter deed en had bereikt en zo kon er gezocht worden naar een juiste partner voor zoon of dochter.
Het was erg leuk om te zien dat sommige ouders zwaar in discussie gingen met elkaar.
De reden dat dit wordt gedaan is dat gezinnen in china maar 1 kinden mogen nemen. Doordat jongens meer 'waardevoller' zijn dan meisjes zijn er dan ook meer jongens dan meisjes.
Behalve deze 'relatiemarkt' had het park ook een hele mooie vijver die helemaal vol lag met lotusbloemen.

East Nanjing Road, Shan
'S-avonds had ik eindelijk de straat gevonden met alle lekkere eettentjes. Helaas, zo is het nou altijd!
'S-avonds liep ik terug en genoot van de laatste avond in Shanghai en de neon verlichting scheen als nooit tevoren.

Terug in het hostel genoot ik van een heerlijke koude douche. Afentoe kan je genieten van de kleinste dingen.
Terug op de kamer was me australische roommate aan het pakken. Hij zat al 2 maanden in Shanghai.
Hij was een jaar aan het reizen in Azie. Je weet nooit waar je kan belanden, was ook zijn motto.
Of toch wel? Anyway morgen vertrek ik in ieder geval naar Chengdu....

0 reacties: