woensdag 11 augustus 2010

Gezelllig in de achterbak

De volgende morgen kreeg ik ontbijt, dat zat inbegrepen blijkbaar. Het was echter een koreaans hostel waardoor het ontbijt ook een beetje apart was. Eerst een paar stukjes fruit met een glaasje melk?? Nee, melk was het niet, het was wel wit maar smaakte duidelijk niet naar melk, er zat een soort van ei/brinta smaak aan, heel apart. Als laatste kreeg ik warme bolletjes zonder beleg. Nou oke...

Na mijn aparte ontbijt was het tijd om de omgeving te verkennen. Ik volgde het pad naar de eerste poort. Het pad dat er al honderden jaren lag. Het pad leidde me over verschillende bruggetjes tussen de dorpjes en op de achtergrond de bergen in de verte.

Net buiten het dorp

Uiteindelijk hield het pad op en liep ik nog een stukje langs de oever van de rivier. Gelukkig geen last van bloedzuigers. Ik stond stil bij een boomstronk toen ik op een gegeven moment een grote plons hoorde. Stond er iemand achter me? Die stenen in het water aan het gooien was? Nee, het enige wat daar was, was een oneindig rijstveld. Dat moet dan toch wel een aardig grote kikker geweest zijn. Scary....
Nou dan maar snel terug want ik wilde niet weten wat er allemaal in die rivier rondzwom.
Na mijn wandeling ben ik toch maar mijn spullen gaan pakken ondanks deze mooie omgeving moest ik verder. Nog te veel te zien in te weinig tijd.

De minivan die ik aantrof zat al aardig vol. Of de volgende nemen of niet zeuren en gewoon in de achterbak. En ik dacht: "Waarom niet?" Ze hadden een soort van krukjes neergezet. Waarom? Gewoon omdat het kan en het was harstikke gezellig in de achterbak. Er werd zelfs nog Michael Jackson opgezet. Hilarisch!
Onderweg kwamen er nog een aantal mensen bij. Gevolg: een busje wat normaal gesproken voor 6 personen was bedoeld, was nu gevuld met 12 personen.

Na een uurtje was ik weer terug in Jianchuan en kon ik gelijk een bus pakken naar Xianguan (Dali City).
Vier uur later was ik in Xianguan en kon ik de stadsbus nemen naar Dali, de ancient town.
Daar moest ik me toch even orienteren maar al snel kwam ik een mooi hostel tegen. Het enige nadeel was dat het geen engels sprekende medewerkers had maar met handen en gebaren en een aantal koreanen die ik eerder had ontmoet kwamen we eruit.

Nu eerst spullen neerleggen en op zoek naar eten want sinds 09.00 uur heb ik al niks gegeten. Na een goed vullende maaltijd bleek Dali erg veel op Lijiang te lijken en besloot ik niet te lang te blijven.

0 reacties: