How many busstations can you handle?

Liuiki

Frustratie! Frustratie! Zo begon me morgen om het juiste busstation te vinden. Ik was in Dali (het oude gedeelte) van de stad Xiaguan. Ik was gister in het centrum Xiaguan en had gelijk maar even gevraagd of ik hier me buskaartje kon halen Liuku. Volgens de aardige mevrouw moest ik echter zijn bij Dali busstation.
Het leuke is, dat zowel Dali als Xiaguan beide ongeveer vijf busstations hebben.
Toch maar een poging wagen. Na een paar keer vragen, bleek er acherin Dali een klein hokje te zijn, wat een busstation bleek te zijn. Vragen naar Liuku. "Ga maar even zitten." werd gezegd. Na een kwartier bleek het toch niet het juiste station te zijn. Ik moest toch naar Xiaguan. Dammit!

Na een halfuur met de bus en een halfuur lopen door de hitte bleek dat er geen longdistance bus bestond. Weer naar een ander busstation gelopen. Nee, hier was het ook niet. Dan maar nog een keer op straat vragen. Misschien kon de taxichauffeur nog een beetje gebrekkig engels. Nee, met de taxichauffeur was ook geen land te bezeilen totdat ik achter me eindelijk een engelse stem hoorde. Eindelijk! Iemand die engels sprak. De engelse man vertelde me dat ik bij het busstation moest zijn een kilometer verderop. 1 km lopen kon er ook nog wel bij. Daar aangekomen wilde ik het ticket kopen...weer het verkeerde busstation!
Neeee! Dit zei ik ook zo letterlijk op het busstation. Ze schreef het busstation voor me op.

Ik nam een rickshaw, het maakte me niks meer uit. Ik was al een paar uur aan het lopen in de hitte met een rugzak van 15 kilo op mijn rug. Dit zou mijn laatste busstation zijn. Als het niet lukte dan ga ik gewoon weer terug naar Dali. Zo simpel is dat gewoon, maar wonder boven wonder was dit het juiste busstation. Helemaal splinternieuw en daarom ook nog niet vermeld in de LP.

Rond een uur of 16.00 uur kwamen we aan Liuku (uitspreken als Liekwo, kwam ik achter na vele malen vragen bij alle verschillende busstations). Een plaatsje waar niet veel toeristen komen en werd dan ook door iedereen aangestaard. Ik kwam gelukkig nog wel een aantal koreanen tegen en samen gingen we op zoek naar een hotel. Nadat ik een beetje bijgekomen was van de drukke dag, op zoek naar wat eten. Veel keus was er niet maar er was 1 restaurantje wat gerechten had en hier kon uitgekozen worden. Dit scheelde een hoop gebaren in ieder geval. Het was er erg druk dus het moest wel goed zijn. Uiteraard werd ik wel aangestaard,  het eten was soms ondefineerbaar en met de nodige pepers maar het vulde de maag.